بنام پروردگار که پاکان به آئینش میگروند!

گرچه فقرآلوده ام شرم باد از همتم

گربه آب چشمه خورشید دامن ترکنم.

جای بس مسرت است که امروز درچنین احتفال باشکوه وخجسته، سخن از جایگاه وارزش موجودیست که نیروی فکری نوجوانان را پرورش داده واورا بسوی استقلال وخود باوری رهنمون میشود.

روز معلم، روز بزرگداشت عشق وایثار است، تجلیل از کسانی که علم را جرعه جرعه درجان ها جاری میکند، خود لحظه لحظه میسوزد وبا دانش خویش، جامعه را ساخته وفردای با شکوه را نوید میدهند.

امروز روز ارج گزاری کسانی است که الف قدشان، درراه تعلیم خوبی ها ومکارم اخلاق خم میشود.

روز پاسداشت عزیزانی است که درسنگر علم ودانش، سربازانی با اخلاص ودانشمند تربیه میکنند.

امروز روز یاد کردن از گمنامان آشناست، آنانیکه دفترهای خاطرات از عطریادشان آکنده است.

بدون شک تعلیم وتعلم از شئون الهی است وخداوند این موهبت را به پیامران واولیای پاک خویش ارزانی کرده است تا مسیر هدایت را به  بشر بیاموزند وچنین شد که تعلیم وتعلم به صورت سنت حسنه آفرینش درآمد. انسان نیز باپذیرش این مسئولیت نام خویش را درین گروه ودر قالب واژه مقدس"معلم" ثبت کرد.

معلم ایمان را برلوح جان وضمیرهای پاک حک میکند وندای فطرت را به گوش همه میرساند، همچنین سیاهی جهل را از دلها میزداید وزلال دانایی را در روان بشر جاری میسازد. معلمی شغل وپیشه نیست، معلمی عشق است، اگر هرکسی این مسلک را به عنوان شغل وپیشه انتخابش کرده پس باید رهایش کند واگرعاشقانه انتخابش نموده پس مبارکش باد!

معلمی شغل وحرفه نیست، بلکه ذوق وهنر توانمندی است، معلمی در قاموس نجات بخش انسان به عنوان جلوه ای از قدرت لایزال الهی نخست ویژه ذات مقدس خداوند تبارک وتعالی است، رسالت راستین معلم، رسالت پاک انبیاست، معلم آنگاه که جز انسان سازی وکمال بخشیدن هدفی ندارد، همسایه انبیاست، رسول راستی ودرستی وسفیرصداقت وسرفرازیست، معلم کیسیت که تشنگان معرفت ودانش را به آب حیات میرساند.124هزار رسول، همه اولیاء وپاکان وبرگزیده گان که قله های آفتابی ودوردست های روشن را فراچشم انسان مینشانند، معلم اند، اگر ماقدردان معلم نباشیم، خوبی، زیبایی، عظمت وفضیلت را نادیده گرفته ایم.

معلم وقتی به صنف قدم میگزارد، بهار با نسیم نقش هایش میشگفد وگل ولبخند وزمزمه فضا را پرمیکند، با او آسمان می بارد، چشمه میجوشد، نیسم میوزد وآفتاب سفره مهربان خویش را میگشاید، ازخانه تامکتب با هرگام، بهشت نزدیک ترمیشود، نگاهش خانه مهربانی است وقلبش مهربانتر از آب. دلهارا به طراوت وپاکی وپاکیزگی میخواند.

دستهای گرم وصمیمی اش، مشق عشق مینویسد، سرانگشت او افق های روشن فردا را نشان میدهد واشاراتش، آنسوی پرده های خاک وملکوت پاک خدا را.

معلم که انسان ساز وفردا پرداز است وتکریم وتعظیم او، تکریم وتعظیم علم است. معلم معمار قلبهاست وبذر نور در دلها میافشاند، قدردانی وتجلیل از معلم قدردانی از باغبانی است که هرصبح، سبدی از صمیمیت با خود به صنف میبرد وبا انگشتان مهربان خویش، برشاخه قلب ها فردا را پیوند میزند. معلم را توقع نام ونان نیست، این گمنام هر روز از تنور داغ جانش، هزاران نان برسفره گرسنه دلان میبخشد واز علقمه قلبش ، هزاران مشک به خیمه های عطش میرساند، تبجیل از روز معلم، سپاس از انسانی است که هدف وغایت آفرینش را تامین وسلامت امانت های را که بدستش سپرده اند، تضمین میکند.

پس معلم مهربانم دستم را بگیر تاقله علم را فتح کنیم.

از توجه تان جهان سپاس!!!

عبدالله فایض رئیس هلال احمر ولایت بدخشان